Ուզում եմ անդրադառնալ Սահակ-Սերվիս ընկերության ներկա և նախկին համախոհներին, որոնք նշանակալի ներդրում ունեցան ընկերության կայացման, զարգացման և առաջխաղացման գործում:
Այս երկար պատմությունը փորձեմ ներկայացնել համառոտ չմոռանալով անդրադառնալ կարևոր իրադարձույթուններին:
Սահակ-Սերվիս անունը հորիզոնում դեռ չէր էլ երևում, երբ սկսվեց դրան նախորդող գործընթացները:
 |
| Հենրիկ Բախչինյանը կտրում է ժապավենը |
2005 թվականի Ապրիլի 2-ն էր, երբ տեղի ունեցավ առաջին արհեստանոցի բացումը:
Իրականում ես Չարենցի անվան գրականության և Արվեստի թանգարանում ունեցա մի սենյակ, որտեղից սկսվեց ճանապարհը դեպի Սահակ-Սերվիս:
Հենրիկ Բախչինյան՝ մի հրաշալի անձնավորություն, որը ինձ հնարավորություն ընձեռեց աշխատել թանգարանում և ունենալ առանձին սենյակ:
 |
| Սիմոն Ավագյան և Հակոբ Սահակյան |
Այս հարկի տակ ես աշխատեցի երկար ու հիշարժան 5 տարի: Որի ընթացքում ավելի հմտացա և կատարելագործվեցի համակարգչային սպասարկման ոլորտում: Իմ պարտականությունների մեջ էր մտնում հետևել թանգարանի համակարգիչների աշխատանքին: Հարկ եղած դեպքում նորոգել, վերացնել ծրագրային ապահովման թերությունները:
Աշխատելով Գրականության և Արվեստի թանգարանում ես առիթ ունեցա ծանոթանալ ու շփվել արվեստին մոտ կանգնած տարբեր մարդկանց հետ, ծանոթանալ իրենց գործին, ինչպես նաև օգնել իրենց համակարգիչների խնդիրների լուծման հարցերում:
No comments:
Post a Comment